ගිම්හාන කාලයේ
අග දවස් ගෙවෙන්නේ
මල් පිපෙන වසත් දින
මතු මතුව තියෙන්නේ...
අටවකට එන සඳම
පුරපසට මෝරා වැඩෙන්නේ...
හති දදා කුමට දුවමිද
හෙටත් ඉර නගින්නේ...
ආදරේ ඇබින්දක්
පිඩු සිගා යදින්නේ
හාමතේ නොතියපන්
සෙනෙහසයි සිදෙන්නේ....
අරුත් පදරුත් නැතත්
තවත් පද ලියන්නේ...
අවුල් වියවුල් මැදින්
නුඹ කියවා බලන්නේ...
සිහිනයක් ළගින් හිද
ඇයි එබී බලන්නේ...
පනාපිට ඇස් ළග ළගින්
ඇයිද තව නොඑන්නේ...
ජිවිතයෙ කඳු මුදුන
තවත් මම නගින්නේ...
දිනක් ලැබුණොත් නුඹට
අත්වැලක් මට ගෙනේනේ........
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ඉතින් සොඳුර
ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
-
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
සහෝදරිය ඔබගෙ කවි සිත මාරයි.
ReplyDeleteකම්මැලි කමට ලියවෙන දේවල්... වෙන විශේසයක් නැහැ. ස්තුතියි ඔබට..
ReplyDelete