Wednesday, November 16, 2016

මාගරට් මම

අලුත පීදුනු නැවුම් ලැම උඩ
ලපටි රැවුලෙන් සිඹපු දවසෙම
පපුවෙ උතුරන ප්‍රේම සිත්තම
උඹට විල්සන් එක හිතින් පිදුවා.

වැල්ල මැද්දට පෝය හඳ ආ
බක්මහේ ගී සිංදු ඇහුණා
රැල්ල එක්කම සේදිලා ගිය
ගැහැණුකම ගැන ලෝභ හිතුණා

" මගේ පණ මාගරට් උඹ දැන් "
අත් අරින්නට බැරි හැගුම් කිවුවා
අතේ සතයක් නැතිවුනත්
සිහින මාළිග විල්සන්ම බැන්දා

යනෙන එන විට විසිල් කරමින්
කොල්ලො වැල්ලෙදි විහිළු කෙරුවා
දුවන මුවෙකුට පලා දුන් බව
ගෑණු හැමතැන කියනවා ඇහුණා

පපුව මැද කුරුසියක් ඇද ඇද
ඉරිදා හතරම සුරුවමට වැන්දා
බඩට හත්මහ පිරෙන විට
ඔරු කඳක් පෙරලිලා තිබුණා

අප්පා නැති දුක දරාගෙන
විලිරුදා මැද යුද්ධ කෙරුවා
කුප්ප පිරිමින් සෙවල පෙර පෙර
නිධානය වගෙ ගේ වටේ පැද්දා

ඉතින් විල්සන්,
බලා ඉදලම බැරිම තැන
ඇන්ටනය එක්කම එකට වැටුණා
දුකින් දුව දෙස බල බලා මම
රැල්ල ජය ගන්නවා හිතුවා

වාරකන් හරි සැරට ඇවිදින්
ජීවිතේ සුළි සුළං හැමුවා
ඇන්ටා එක්කම පැනලා යන්නට
අපේ නංගිට හුස්ම තිබුණා.

හැට්ටෙ මැද්දේ සුරය පැටලී
දැළක නූලක් කැඩිල තිබුණා
ගසාගෙන ආ රැල්ල එක්කම
සිනහ වත නංගිගේ දැක්කා

මේව ඔක්කොම දරාගෙන මම
ප්‍රථම ප්‍රේමය හිතින් බැලුවා
ගෑණු පපුවක හැඩය දකිනට
පිරිමි හිත් අකමැතිද හිතුණා.


2016 ඔක්තෝම්බර් 18 

ඉතින් සොඳුර

 ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා  දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න  ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...