*** පමා වී වැහැපන් ***

නිල් අහස එකපාර
වෙස්ගත්ත කලුපාට
ලිහිණියෙක් කෑ ගසා
ඉගිලුනා හිස උඩින්

මග බලන කිරිසිනා
දෙතොලගම පොඩි පුතා
මතක් වී හද පුරා
උණුවුනා ලය පලා...

කීර කංකුන් වේලිලා
හාමතෙම අද තනිවෙලා
ඇවිද ගියෙ දන හිනැහිලා
ගිනි ගනියි සිත පෑරිලා...

හිල් වුනොත් මේ අහස
කිසිදු තෙතමනයක් නැතිව
මුහුණ මත පොඩි පුතුගෙ
සිනා මල පරවේවි.....

කටු ඇණුනු යටි පතුල්
පිරිමදින දෑත ගෙන
එක්කලා අහස වෙත
පමා වී වහින ලෙස....

____දිනිති____