රිදෙන නෙතුයුග
මගට යොමමින්
අනේ මං බලා ඉන්නවා...
ළබැඳි සෙනෙහස
තුරුල් කරගෙන
එන්න විගසින් පමාවෙනවා....
දැවෙන සිත් යුග
එකට තියමින්
යන්න යමු සෙනෙහස ගලනවා......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම... -
ජීවිතේ හුගක් හීන දැක්කෙ නැහැ...දැකපු පුංචි පුංචි හීනයක් දෙකක් සැබෑ කරගන්න අප්‍රමාණ වෙහෙස වුනා. ඒත් ඒ වෙහෙස අමතක වෙන්නෙ, මල් පිපෙන පොහොට්ටු ද...
මම අද තමයි ඔයාගේ බ්ලොග් එකට මුලින්ම අවේ, පද ගැලපීම විශ්ෂ්ටයි මේ හැකියාව හැමෝටම පිහිටන්නේ නැහැ
ReplyDeleteස්තුතියි ඔබට මහ හුගාක්...
ReplyDelete