නුඹ නමට කවි ලියන එක ගැන
මං හුගක් පසුතැවෙනවා.....
තව තවත් මම දුකම පොඳි බැද
යනු කොහේදැයි හිතෙනවා...
තේරුමක් නැති සසර ගමනක
නැවතුමක් තව සොයනවා....
තේරුමක් ඇති බුදුන් කිවු මග
ඇරඹුක් යැයි දැනෙනවා....
සිනා කදුළැල් බෙදා ගනිමින්
අදත් මම ඉන්නවා..
සමාවෙනු මැන හෙටින් පසු මම
නුඹ දමා දුර ඇදෙනවා....
නිවී සැනසුනු දිනක් ආවොත්
නුඹ දකින්නට හිතනවා....
නිවී සැනසුන එවන් දවසක
කසාවත ඔබ නිවනවා.....
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.