Saturday, January 21, 2012

මගේ හිත

වාගේ එදාමයි
තවමත් මගේ හිත
සූරිය මලක්
හැරෙන ඉර දෙසට සේ
වෙලෙනවා නුඹට
හැපි හැපී තවත්....

ආවොතින් රැගෙන
යලි යලිත් ජිවිතය
හැකිය නැවතුමක්
තබන්නට සුසුමකට....

ලෙස පුරුදු ඉරහඳ තාරකා
යයි තවත් මහලු කරමින්
නැති වුනත් සෝ ලතැවුලක්
එබෙයි ඉඳහිට සිත් මඩලට
අරුමයක පෙමක් වී නුඹ.....

රස්නයෙන් ගිනි ගහන
කතර මැද වලුකාවක
බැහැ තවත් ඉනු හුදකලා
නිවා සතපනු මේ පිපාසා....

No comments:

Post a Comment

ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.

ඉතින් සොඳුර

 ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා  දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න  ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...