නුඹත් තනිකඩව
මමත් තනිකඩව
බලා උන්නා
එකම අහසක් යටම...
මටත් කලියෙන්
අතැර ඉරහඳ
ගියේ කෙලෙසින්
මටත් නොකියා ඔහොම...
ඉකිලුමක් මම
හිර කරන් තව
බලා ඉන්නවා
නුඹ දකිනු මට බැරිකමට....
මේ විසල් මහ
පොළව උඩ මං
තනිවෙලා දැන්
විඳිමි නින්දා ගැරහුම්ම තව....
කාට කොහොමට
කියාදෙන්නද මම
අපි අපිට පෙම් කරන්
බලා උන් බව නොහිමු වූවත්....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම... -
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.