චන්ද්‍රලෝකය විද විද
ලිවුවත් කවිපද
ඉදහිට නුඹහට
දැක්කා නම්
සඳෙ වැඩ
නොහිතෙයි
කරන්න පෙම්
කිසිදින නම්
මෙහැටි මට....
පුරපස ඇවිදින්
ඉගිබිගි කෙරුවත්
අවපස වෙනවා
සඳ නුඹ හෙට සිට...
විරසක කම් අපෙ
තිබුණත් කෙතරම්
හිත මත නලියන
සෙනෙහස මගෙ
එහෙමයි තවමත්
සඳවත නුඹහට....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම... -
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
හම්..
ReplyDeleteඑකත් එහෙමද??අමතක කරන්නම බැරිද??
:-) ලියන ලියවෙන අකුරු ජීවිතයම නෙමෙයි නුවන්....
ReplyDelete