Thursday, May 17, 2012
_____ කළුවරක සෙවනැල්ල_____
ඇලවෙලා සඳ කන්ද පැත්තට
ගෙපැල එළියෙන් වහනවා
නැවතිලා සෙවනැල්ල අසලක
රිංග ගන්නට බලනවා....
කොහේදෝ යන වනචරම නල
වලා සළුපිළි ගන්නවා
ආකහේ යට එකම තැනකදි
කැණි මඩලෙ සවි බිදිනවා.....
හීතලමෙ වෙව්ලමින් තරු කැකුළු
කුරුළු ඇස් පොඩි පියනවා
රාහු ළග සඳ පුරුදු පරිදිම තවත්
වෙලෙමින්ම ඔහෙ ඉන්නවා.....
කිසිත් නොවු ලෙස කලුවරෙම සඳ
උරහිසේ බර හෙලනවා....
ගෙපැල දොරකඩ හෙටත් අලුයම
දිනුදු පෙර ලෙස වඩිනවා......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම... -
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
///කිසිත් නොවු ලෙස කලුවරෙම සඳ
ReplyDeleteඋරහිසේ බර හෙලනවා....
ගෙපැල දොරකඩ හෙටත් අලුයම
දිනුදු පෙර ලෙස වඩිනවා... ////
හරිම ලස්සනයි..
කවියෙන් තවත් සිතිවිල්ල විග්‍රහ කලානම් තවත් ලස්සනයි.අන්තිම පද පෙළ මගෙත් හිත් ගත්තා
ReplyDeleteලස්සනයි අක්කේ..
ReplyDeleteමාත් එක්ක ගේම ඉල්ලල මෙන්න මෙයත් හඳට කවි ලියලා....
ReplyDeleteමාරම ගති දිනිති
ඇලවෙලා සඳ කන්ද පැත්තට
ගෙපැල එළියෙන් වහනවා......... කියන තැනයි
ගෙපැල දොරකඩ හෙටත් අලුයම
දිනුදු පෙර ලෙස වඩිනවා...... කියන තැනටයි හිත ගියා..
ඔන්න කවද හරි මම මේක උස්සනවා.. බනින්න එපා...කාටවත් කියන්නත් එපා