විඩාබරවම ගලා යන
හුදකලා දිවිමගට
මුව දොරක් වී ඔබ එන්න......
සිනාවත මියැදිලා යන
හිරු බසින හැන්දෑවට
සිනාපිරි සඳවතක් සේ
අනේ ඔබ එන්න.....
අලුයමට නිවාඩුව යන
සඳ මඩල ළගකට
බලාපොරොත්තුව වී
උදෑසනකට හිරු අරන්
ආයෙමත් ඔබ එන්න......
සෙනෙහසේ සියක් මල්
පිපෙන හදවත් අසපුවට
ජීවිතේ සුවඳ විදගන්න
එකමපාරක් ඔබ එන්න.......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
රෑ අහසින් හීනෙන් ඔබ දකීවී..
ReplyDeleteඇස් පියන් වසාගෙන ඔබ ඉඳීවි..
කදෙින හෝ අපි යලිත් මුන ගැසේවී..
මතකයන් පසුපසින් අප පෙලාවී...
මතකය ළගක නුඹ සුවදයි හැමදාම....
ReplyDeleteස්තුතියි අමිල....