විසල් පුරයක
යස ඉසුරු
සොයන් ගිය
මගෙ දියණියේ...
ඉරුණු තටු
පිරි මදින්නට
වෙහෙස නොගනින්
මගෙ දුවේ...
එදා වගෙම
අදත් උණුහුම
මව් තුරුල්ලේ
ඇත දියණියේ...
විඩා නිවනට
හනික පියඹා
වරෙන් ආපසු
මගෙ දුවේ.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
පලමු වතාවටයි මෙ පැත්තට ආවෙ. මගෙ හිත් නැවතුන පද වැල් කීපයක්. ඇත්ත්ටම මෙක අම්මගෙ පැත්තෙන් නෙමෙයි මට පෙන්නෙ දුවගෙ පැත්තෙන්. මෙක ලියලා තියෙන්නෙත් ඒ අයුරින් මයෙ හිතෙ
ReplyDeleteමම ඉතින් දුවෙක් තාම..අම්මෙක් නෙමෙයි....මට දැනෙන විදිහට ලිවුවෙ..ස්තුතියි ඔබට...
ReplyDelete