Friday, December 23, 2011

හිදිමි හිතම හංගා...


අකුණු සැර මැද
රළු අහස නුඹ
දුන්න මුත් ආදරය
අඩුවෙන්..

වැටෙන කදුළත්
බර වැඩියි දැන්
දන්නවද නුඹ
මගෙ රත්තරන්....

අහස දෙදරා
වලා ඉරලා
වැස්ස වී නුඹ
ආපු හන්දා.....

සෙනෙහ මරලා
හදේ වළලා
හිඳිමි ගුලිවී
සිතම හංගා..

No comments:

Post a Comment

ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.

ඉතින් සොඳුර

 ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා  දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න  ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...