අඬන හදවත ළගක
සිනා දුන් නුඹ
දිනෙක
ගිරි දුර්ග දිග
මගක
අත්වැලක් වුනා
නුඹ....
සෙවනැල්ල සේ ළගක
අත් නොහැරි ආ
විලස
අවාරය ළග සිතක
පිපි කුසුම වුනා
නුඹ.....
මට මමත් නැති
දාක
නුඹ ඉතින් දුර
ඈත...
අපි අපිට නැතිදාට
වස්සානෙ කුමකටද.....
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.