කඩා වැටෙන සඳ පිනි දිය යට
හඩා වැටෙයි මගෙ සිත අද
එබී බලන සඳ නුබ ගැබ මත
බොහෝ දුරයි අද මට නුඹ අත.....
රැයේ පිපෙන කොඳ මල් ළග
හිතේ පිපෙන පෙම් මල් ඇත....
මගේ සඳට ලියනා කවි පද
අනේ හිතට බර ඇයි අද මට.....
ලයේ හොවා රකිනා මගෙ සඳවත
දුරක ඇදෙයි අරගෙන මගෙ කවි සිත
නුඹේ සුවඳ ළග තවරාගෙන රකිනා මම
තවත් ලියයි කවි සිහිකර නුඹ වත.......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම... -
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.