Friday, April 20, 2012

at
Labels:

4 comments:

  1. දයානන්ද රත්නායකApril 20, 2012 at 3:49 PM

    කඳුළක් ඇවිත් දුක කියලා ඇහැ ළඟට
    කොඳුරා කියයි කවි ලද මට මේ ලෙසට
    හැඬුවා කියා හිතුනත් මට හැම රැයට
    මොනවා කියන්නද පූරුවෙ කල පවට

    අන්න ඒ විදියට තවත් දිගට ලියන්න පුලුවන් විදියේ කවි පන්තියක් මේක.. හොඳ සිතුවිල්ලක්

    ReplyDelete
    Replies
    1. dinithiApril 20, 2012 at 9:31 PM

      දිවියේ උරුම කරුමය යැයි සිතලා
      හැරුනේ ගමන යන්නට බැහැ කියලා....

      ස්තුතියි ඔබ තුමාට බොහොමයක්ම.

      Delete
  2. DineshApril 20, 2012 at 7:24 PM

    ලස්සන සිතුවිල්ලක් අක්කේ

    ReplyDelete
    Replies
    1. dinithiApril 20, 2012 at 9:31 PM

      අක්කා ඉතින් විරහව නම් ලියයිනෙ මල්ලි... :-P

      Delete

ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.

Subscribe to: Post Comments (Atom)

ඉතින් සොඳුර

 ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා  දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න  ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...