Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි... -
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
කඳුළක් ඇවිත් දුක කියලා ඇහැ ළඟට
ReplyDeleteකොඳුරා කියයි කවි ලද මට මේ ලෙසට
හැඬුවා කියා හිතුනත් මට හැම රැයට
මොනවා කියන්නද පූරුවෙ කල පවට
අන්න ඒ විදියට තවත් දිගට ලියන්න පුලුවන් විදියේ කවි පන්තියක් මේක.. හොඳ සිතුවිල්ලක්
දිවියේ උරුම කරුමය යැයි සිතලා
Deleteහැරුනේ ගමන යන්නට බැහැ කියලා....
ස්තුතියි ඔබ තුමාට බොහොමයක්ම.
ලස්සන සිතුවිල්ලක් අක්කේ
ReplyDeleteඅක්කා ඉතින් විරහව නම් ලියයිනෙ මල්ලි... :-P
Delete