දැන් තමයි කිරා වැටෙමින් හිටිය
දූ පැටියා නිදා ගත්තේ මගේ
උණුහුමෙන් අයින් කර එන්න
ලොබ වුනා හිත ටිකක්....
ගුලිවෙලා ඇය ඉන්න විට ළමැදට
දැනෙනවා කප්පරක් සෙනෙහස
ඒ වුනත් සිහිවෙන විටදි ඇය ගැන
නොආ බැරි හින්දමයි ආවෙ මම
කලුවරේ මෙතනට වෙලා ඔබ
හුග වෙලා උන්නාද මම එනතුරුම
ඇය ඔබේ අද වේලපහ නිදාගන්නට
ගියාදැයි කිසිවක්ම නොඅසාම....
මලක් නැති ඔබෙ ගසට තව තවත්
නොගෙනෙයිද කිසි පෙර නිමිත්තක්වත්
මලක් දුන්නත් මම ලොව ඔබ නමට
බැහැ නේද කියන්නට අයිතිය ලොවට
***දිනිති***
18/04/2012
වටින කවියක් කලබලේ නිසා තේරුනේ නැ...
ReplyDeleteමලක් නැති ගසක් වී
ReplyDeleteහුදෙකලා වූ දිනෙක
ඒ ගසෙහි පලන්දා මලක්
හැඩ බැලූ විට
අමතක විය මොහොතකට
ඒ මලට පණ පෙවූ ඔබ
සමා වුව මැනව හිමියනි
මල අයිති ඔබට මුත්
සුවඳ මුලු ලොවටමයි..