මතකද...

            මතකද ආදරණිය මගේ මුහුණු පොතේ යහලුවන්ට මම පුද්ගලිකව වගේම පොදුවෙත් කිවුවා මගේ මේ නිර්මාණයට ලයික් කරන්න කියලා... ඉතින් දයාබර ඔබ හැකි විදිහට මට ඒ අවස්ථාවල දිරි දුන්නා... ඇත්තම ඇත්ත මම දැන් කියන්නම්.... මේ නිර්මාණය මම පලකලේ  බුකියෙ මගෙ බිත්තියෙ... මේ තියෙන්නෙ එතන...


http://www.facebook.com/photo.php?fbid=329240187123921&set=a.103283139719628.1929.100001138279526&type=3&theater


         ඒ වගේම මම මේක මගෙ බ්ලොග් එකෙත් දැම්මා... මගේ මේ සිතුවිල්ල දැකලා මගේම යාලුවෙක් මට ලින්ක් එකක් එවනවා... ඒ නිර්මාණ තරගයක් ගැන... එතකොට මම කිවුවා මට බැහැ ඕවට යන්න..මට ඊට වඩා වටිනවා මේ ලියන සිතුවිලි කියලා... ඒත් අන්තිමේදි මගේ යාලුවගෙ බලවත්ම ඉල්ලීම නිසා මම ඒ නිර්මාණ තරගය පවත්වපු ගෘප් එකට පුද්ගලිකව මැසේජ් එකක් යැවුවා මගෙත් නිර්මාණයක් මගේ බිත්තියෙ තියෙනවා. තරගයට ඒකත් ගන්න කියලා....

   හ්ම්..මට ලැබුණ පිළිතුර තමා වෙන තැන්වල තියෙන ඒවා අපි තරගෙට ගන්නෙ කොහොමද කියලා... ඒකත් හැබැව...ඉතින් කනක් ඇහෙන්නෙ නැතුව බේරෙන්න බැරි මගෙ යාලුවා හින්දම මම ඒ නිර්මාණය දැම්මා ඒ කණ්ඩායමේ...ඒක බලන්න පුලුවන් ඔයාලට මෙතනින් ගිහින්...


http://www.facebook.com/photo.php?fbid=329251160456157&set=o.187695247948949&type=3&theater
         ඉතින් බේරුමක් නැති මගෙ යාලුව නිසාම දැම්ම නිර්මාණයට ලයික් වැටෙන්න ගත්තා... මගෙ යාලුවො දන්න දන්න අයට කියන්න ගත්තා... පුද්ගලිකවත් ඒ නිර්මාණය ගැන පණිවිඩ ආවා..කොහොම හරි මගෙ නිර්මාණය යම් ස්ථානයක රැදුණා... ඒත් ඇත්තම කියන්නම් මම නිර්මාණය දැම්මා..ආයෙ ඒ පැත්ත පලාතෙවත් ගියෙ නැහැ. මගෙ යාලුවා බනිනකොට ඔන්න ආයෙත් දන්න කියන අයට කියන්න ගත්තා මාත්.... 

        මේ සයිබර් අහස යට අත්වැල් බැඳන් අපි එකිනෙකා උදේ හවා මිතුරු දම් වගා කරන තැනක අපට අපේ නිර්මාණයක් වෙනුවෙන් තරග වදින්න අවශ්‍යම නැහැ. මොකද අපිට තරඟයකට වඩා අපේ නිර්මාණ ගමනෙ තව දුර යන්න තියෙන නිසා...ඒ වගේම මිතුරතම් වටින නිසා...

     හ්ම්..මහ හුගක් කියන්නෙ නැහැ. හිත් රිදෙන දුක හිතෙන නොයෙක් දේ මැද කොහොම හරි නොහිතපු විදිහට මගේ නිර්මාණය ජය ලබලා කියලා මට පණිවිඩයක් ලැබුණා... ඒ වෙලාවෙ නම් මට පුංචි දුකකුත් ආවා කියලා නොකියාම බැහැ...

            මේ කොහොම වුනත් මම මේ කියන්න යන්නෙ මේ නිර්මාණය සඳහා උදවු කළ ඔබ සැමට ස්තුති කරන්න. ඒ වගේම මුදල් මත සියල්ලම තීරණය වන ලෝකෙක මනුස්සකම් හිගවී යන තැනකදි මේ ත්‍යග මුදලට මම යම් වටිනාකමක් දෙන්න හිතා ගත්තා.. මේ තරගයට දානකොටම මගේ සිතේ ඒ සිතුවිල්ල තිබුණා.. ඒ මම දිනුවොත් මේ දේ කරනවා කියලා.....

        ඔබ ලයික් දැම්ම ඒ නිර්මාණය මම ලිවුවෙ තම ජිවිතය අමතක කරලා රට රැකපු ආදරණිය රණවිරුවෙක්ගෙ බිරිදක් ගැන... ඉතින් ගෙවුන කාලකණ්නි යුද්ධය නිසා නොයෙක් ආබාධයන්ට ලක්වෙලා ඉන්න ආදරණිය රණවිරුවන් වෙනුවෙන්ම මම මේ මුදල යොදවනවා... ඒ ත්‍යාගය මගේ නෙමෙයි...ඒ ත්‍යාගය හිමි විය යුත්තෙ මට නෙමෙයි.. ඔබ ලයික් කලේ සැබෑම රණවිරුවෙක් ගැන සිතලා... එහෙම නම් ඒ ත්‍යගයත් අයිති එවන් රණවිරුවන්ටමයි.... 

බුකියෙ...අපි..කන්ඩාම විසින් මේ සදහා අපුරු වැඩසටහනක් ක්‍රියාත්මක කරනවා...ඒ මෙන්න මේක...

http://www.facebook.com/photo.php?v=3711645200734 

    ඉතින් ආදරණිය මගේ මිතුරු මිතුරියන්ට දස දහස් වාරයක් ස්තුති කරන්න අවස්ථාවක් කරගන්නවා වගේම එම තරගය සංවිධනය කරපු කණ්ඩායමටත් ස්තුතිවන්ත වෙමින් කුමක් හෝ දෙයකින් මට ලැබුණ අවස්ථාව ගැන දුක් වෙන ඔබට සිත්පීඩා ඇති නොවේවායි පතන්නත් අවස්ථාවක් කර ගන්නවා...


අවසාන වශයෙන් ‍මම මෙහෙම කියන්නම්,

වශිකෘක වචනයෙන් 
අලංකෘක වචනයෙන් නොකිවුවත්
රට රකින රට රැකපු
අභිමානවත් මුර දේවතාවුණි....
චිරන් ජීවතු චිරන් ජීවතු
ආයු රක්ඛන්තු ආවඩා.....