එක්තරා කතාවකි. මසිත් මනසේ ඇදුන.

කැරකෙන රෝදේ පුංචි කරත්තේ
ඉදගත් විට පුතු ගෙන යනු ඇත්තේ
ගිනි මද්දහනක සෙයිලම පැත්තේ
සිගිති දෙපා නම් පිච්චෙනු ඇත්තේ...

යකඩ යකා පිඹගෙන ආ හැන්දෑවේ
වැරදි ලෙසයි සටහන් සංඥා තැබුවේ
දණහිස් පහලම මගෙ අරගෙන දිවුවේ
පුතුනි උඹට කරුමෙයි ඒ ගෙන ආවේ

සිල්ලර කාසිය මිට මොලවාලා
මහතුන් දුන්නත් පිය පුතු බලලා
ඉදහිට ඇසුවත් ඇය කෝ කියලා
නොමදනි ලෝකය ඈ ගියෙ පැනලා....

බැරිබර ගාතෙන් වතුර අදින්නේ
සවි නැති මුත් මා ගත දෝවන්නේ
පාසැල කොහෙදැයි නෑ හදුනන්නේ
මා පුතු එලෙසයි උවටැන් දෙන්නේ....

උරුමය මෙය නම් සසරේ ගෙන ආවේ
මිනිසුනි පුතු ගැනමයි හිත ගිනි ලෑවේ
තැවෙන සිතින් එක පැතුමයි මා පැතුවේ
මෙපින් බලෙන් පුතු ඔබ මතු නම් බුදුවේ...

___________________________දිනිති____