උදේ ඉදන් ගොරවලා ගොරවලා
ඉර බහින හැන්දෑව මුසල කරලා
කඩා වැටුනු අනෝරා වැස්ස
හරියට නුඹ වාගෙමයි...
පෙම්වත් හැන්දෑවෙ හීන ඇහිදින්නට
මාත් මගෙ ඇසුත් මග බලා උන්නු තරමම
අදුරු කරලා නුඹ කඩාගෙන වැස්සෙ හරියට
නුඹයි නුඹෙ දරදඩු හිතයි වාගෙමයි...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි... -
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.