මවකගෙ සෙනෙහෙ ගගුලැල්ලක් වී ගලන දිනේ
පියෙකුගෙ දෙනෙතෙ කදුලැල්ලක් වී සතුටු වුනේ
පුතෙකුගෙ සිනහව දකිනට දුක් වින්ද දිනේ
දුවෙකුගෙ අගය දැනෙනවා අප අසරණ වුන දිනේ
ඔබ අප ලොවේ කිරුලයි රත්තරන් පුතේ
වැටි වැටි නුඹ නැගිටුව හැටි ඇත තවමත් මගෙ සිතේ
දුන්නේ නැ නොවෙද වැටෙන්න නුඹහට මගෙ පුතේ
අද නුඹ අපව අතහැර මග දමා ඇතේ
දිනුමක් ලැබුව නම් ඔබ එය අප ලද දිනුම විය
සිනහව වුනානම් ඔබ එය අප ලද සිනහවම විය
දෙන්නට ඇතත් හොද නරක ඔබහට එය අප සතුම විය
එනමුත් නුඹහැර ගිය එක ඒ ලෙස සිදුම විය
ඔබ අපෙ පුතා ලේලිය අපෙ දියණියක් මය
එනමුත් ඇගේ හද තද කළු ගල් මෙන්ය
ලෝකයෙ හැම දරුවෙක්ම අපෙ දරුවන මය
ලේලියෙ නූඹට අපි නුඹෙ මව්පියන් මය
මගෙ සුදු පුතේ නුඹ ලොව පියෙකු වන දිනට
ලේලියෙ නුඹත් මව් පදවියෙ උරුමය ලබනා දිනට
වැටහෙයි ඔබට සතුටේ රස ඒ දිනට
දැනේවි දුකක් ඔඛෙ දරුවන් ඔබ අත්හල දිනට
අප දෙස නොබැලුවත් අප නැත වෙනසක් ඔබහට පුතුනේ
එනමුත් අද අප දුබලව ඇත ඇවැසියි ඔබගේ සරණේ
දෑසම අන්ධ වූවා සේ ඇයි ඔබ ඔය ලෙස ඉන්නේ
අප දුබලව ගියේ නුඹ සවිමත් කරන්නයි මගෙ පුතුනේ
තරහා වෙන්න බැරිවෙයි මව්පියන් හට දරුවන් සමග
ඔබ කරනා හොද නරක එක්වෙයි ඔඛෙ සසර මග
අප බාධාවක්ම නම් පුතුනේ ඔඛෙ දියුණුවෙ මග
මෙන්න අපි යනවා ඔබ අත්හැර බැරිමුත් දිවි මග
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම... -
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.