මලක් හැඩකර පාට කරනට
ගසක් දුක් ගත් තරමට
නුඹෙ හදවත සිහිල් කරනට
හෙළපු සුසුමන් නුඹ නමට...
මලේ රුව විදගන්ට
ගසට අවසර නැතුව සේ
නුඹෙ සෙනෙහස ලබන්නට
නොදී නුඹ දුරක ගිය අරුමය...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම... -
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.