Wednesday, February 26, 2014
*** නන්දේ ***
යාය පුරා එක නාදෙට
සී පද එන සද්දේ
ආලවඩන ඔය වදනට
මගේ ගතම පැද්දේ...
සාර සොබා මල් පීදි
ගම හිනැහෙන මැද්දේ
ආවා මං කැන්දාගෙන
මතක නේද නන්දේ...
එදා වේල එකට වැටී
කෑවා අපි සංතෝසේ
මෙදා රහට දිව පැටලී
මං වැටේද විස්සෝපේ...
දූලි සුලන් සීතල වැහි
මා වටකර සංසාරේ
නුඹ ළඟකින් නෑ ඒකයි
දරා ගන්න බැරි නන්දේ...
පුංචි එකී නැති ලමැදම
ගැස්සි ගැස්සි ඉස්සේ
රංචු රංචු සමනල් මැද
බඹරුන් එයි තිස්සේ...
ගහත් වැලත් වෙලා දෙකම
ඈ ඔතන්න අස්සේ
ඒ මැද්දෙන් දුරස්වෙන්න
දෙන්න එපා නන්දේ...
ගෙපිළෙ ඉදන් හූල්ලලා
පිච්චෙයි නුඹෙ හදවත
ඇස් දෙක බොර පාටවෙලා
වැහැරෙයි නුඹ හොඳටම...
කාසි පනම් ඈත රටින්
එකතු කරන් ජීවිතයට
පාඩු ගන්න මං එනවා
ඉන්න ඉතින් නන්දේ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ඉතින් සොඳුර
ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
-
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
ඉක්මනින් එන්න අම්මේ....
ReplyDeleteහෙ හෙ
Deleteහරි හරි දේශකයො
හ්ම්ම්.....
ReplyDelete:-)
Deleteනන්දෙට පාළු දැනෙයි හනික එන්න..
ReplyDeleteඒකනෙ ඒකනෙ නලින් අයියා...
Delete