ඇරන් හදවත්
කියන්නට බැරි
ලියයි ගලපන්
පද බෙදයි නිති...
ඇස් කෙවෙනි
රිදවමින් නිති
කොනහමින් ඇයි
හිනැහෙන්නෙ
සංවේදි සිතකට..
ලාමකයි කිවුවාට
බොළදයි හැගෙවුවටට....
මනු දයා පෙම් පුරන්
ලෝ දකියි නිති
සංවේදි සිතක් ඇති
මිනිසා.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි... -
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
එහෙම සිත් තියෙන්නේ කීයෙන් කී දෙනාටද යන්න ප්‍රශ්ණයකි!
ReplyDeleteහ්ම්..............
ReplyDelete