ගෝතමියෙ.....

නොයන් ගෝතමි
ගෙයින් ගෙට
නොමැත කවුරුත්
දෙන්න අබටැක් නොරට.....

වැදෑමහ ‍කැක්කුම දිදී
උණුවෙනා ළය මව් සෙනේ
කොහොම කියලා දනීවිද දුක
ගෝතමිය නපුරුමයි නොරට....

අත ගගා හිස් මුදුන
හූරලා දුකම ගත් පිය දෑත
කොහොමවත් නැහැ
ගෝතමිය තවන්නට ඔය
හිත් පොඩිය මේ නොරට....

රන් රිදී කහවණු මිළ ගණන් නොව
ඩොලර් යූරෝ පවුම් අතරේ
හිරවෙලා ආලයත් ගෝතමියෙ නොරටේ...

පුහුදුන් දනන් ළග
වැටි වැටී දෙපතුලත් සිඹ
නොයැදපන් ජීවිතේ උඹෙ
නැහැ ඉතින් උණුවෙනා හදක්
ගිනි ගත්ත නොරටක කිසිම......