මගෙ බිසවුනේ රිදෙයි මේ තනි යහන්

පිපි වැටෙන පිනි බිඳු මිළ කරන්
සිසි උවන ගැන කවි කිව් තරන්
නැගි සුසුම් ලය තුල තද කරන්
මගෙ බිසවුනේ රිදුම් මේ තනි යහන්

තෙත මුහුල නුඹෙ වැදුන, කිති මැදින්
ගඟ ගලා ගිය හැටි සෙනේ, පපුවත් පලන්
මඳ අඳුර එන විට වැට මායිම පැනන්
මගෙ බිසවුනේ රිදුම් දෙයි තනි යහන්

සව්සිරි යස ඉසුරු ගැන තුන්සිත මවන්
නුඹ ගිහින් දුර තනියම නැව් නැගන්
හිත පිපෙන ආදර කුසුම් සුරැකිව තියන්
හිටි මුත් නැහැ සතුට බිසවුනේ තනි යහන්

ගුලිවෙලා රැය එවන සීතලට නුඹ ගැන සිතන්
පාවෙලා යන තුට පමණි සිහිනෙක ඉදන්
බැරිවෙලා හරි පොඩි කුසුම් අපෙ මැල වුනොත්
හිනැහිලා ඉවරයි දැන් වරෙන් අපුලයි තනි යහන්