* අතැර යන්නැති මතක බණ *

කළු ග‍ඟේ දිය රැලිති මැද
වියරු දිය සුලිය පුදුමයි
පාවෙලා සැහැල්ලුවෙ ආව
හල් ගෙඩිය ගෙන හැංගුවා ...

ජබොග් ගා නැගුණ සද්දෙන්
පිළිහිඩුව සිල් බිඳි බවයි
හොටය හප්පා කුඹුක් අත්තක
කෑ ගැසිල්ලක් නැති
මාලුවෙක් අවසන් 
ගමන නම් ගියාමයි....

නොන්ඩි ගහ ගහ වගේ පැද්දී
කොකෙක් මානා ඉන්න අතරේ
සමබරය ඉහිලුම් නැතිව ලීයක්
දිය කඳට හිස නමා ගත්තා....

හිරුට අමතක වෙච්ච තැන්
ඉඳහිටක සඳ බලා යනවාමයි
සාඳු කියමින් සිරිපතුල් වැඳ
ඇ‍ඳෙන දිය වුව නපුරු වෙනවාමයි...

ගල් තලාවක තවම ඉහිළුම්
නොදෙන ඉකිහඬ ඇසෙනවා
මල් මදාරා නැති වුනත් ඇය
එ'හිමි ඒ දැයි මඟ බලනවා...

වැලිපිළා ළය නැගෙන දුක් ගිනි
අකුරු අතරක අතරමංවේ
සැඟවිලා ගිය හල් ගෙඩිය ගැන
ගසක් පාමුල කඳුළු රැඳුණේ....

පිනි ජම්බු මලක රොන්
දිය උඩක රංගන කලේ
ඔහු නැතත් ළඟ බට කූඩෙ
අදත් ඇස් තෙත් කලේ...