*** ජීවිතේ ලියාදෙමි දුරුත්තට ***

ඇබින්දෙන් එහෙ මෙහෙ දුවන සිතිවිල්ලකට
නිමිත්තක් ඇතිද ඇහැරෙන්න හදවතක මැදට
සුනංගුව හුඟක් තැන් පිරිමදියි සීරුවට
වැරැද්දක් නොම වෙන්න එයම වෙයි හේතුවට...

වසන්තය නැති වුනත් හමා යන පවන ළඟ
අසන්නට බොහෝ පණිවිඩම ඇත හිත් අඟක
එහෙ මෙහෙන් තටු ගසන කුරුල්ලෙකු දුටු විටක
සිල් බිඳින් නෑ එහෙත් උණුසුමයි සියොළඟම...

රෝම කූපත් ඉස්සිලා සීත සෘතුවට රවනකොට
ග්‍රීක ජාතික කවිත් කියවෙන්නෙ අහම්බෙට
කාකි පාටින් කබායක් පොරවගෙන ඉන්න මට
රෑක සුමිහිරි ගී කියන්නට හිතෙයි මදනලට...

වා කවුළු හැම තැනම වසා ඇත හිරවෙන්ට
මා සොයා පැමිණෙන්න බැහැ නේද සඳවතට
පිපෙන මල් හිඟ වුනත් සුවඳ ඇත මැදියමට
නොදුන් කවියක් කාටවත් ඇත ඔබට පුදන්නට....

ඇවිස්සෙන හැඟුම් පැතුම් වී එබෙනකොට
කනස්සලු හිතින් කම්මුලත් නටනකොට
හතරකොන සිර කරන් පපුව මැද ඔබ සිටිනකොට
ඇත්තමයි ජීවිතේ ලියා දෙමි මම ඉතින් දුරුත්තට....