රැයට පෙම් බදින
සඳ කුමරි මං වෙලා...
ඇස් අගට ළංවුන
උණු කදුළ නුඹ වුනා...
පෙම් සිහින දකින්නට...
නෙතු නොමැත නිදි තවම..
මල් සුවද විදින්නට
සමනල්ලූ දුර ඈත...
අත් බැඳන් දුර යන්න..
බැරි හින්දා වෙන් වෙන්න...
සෙවනැල්ල මම වෙන්නෙ...
නුඹ ලගින් ගැවසෙන්න...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම... -
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.