වහින වැස්සක් යටට වී මා...
හීන ඇහිදින පෙම්වතී...
හමන සුළගක් අතර සගවා...
පෙම එවාපන් කුමරෝ....
නුඹ නැතිව මම දුකින් හිඳිමී.....
ගොරවනා කළු අහස යට මා...
බයෙන් වෙව්ලා යතී....
නුඹ ලගක උන් උණුසුම සොයා...
මගෙ හිත අතරමංවී....
නුඹ ඇවිත් ළග හිදින් කුමරෝ....
අමාවක රෑ තරුත් තනියම හුදකලා...
මා සේම වැලපෙතී....
කලා සොලොසක් අරන් වඩිනා තුරා...
මම මගක දෑසම තබා ඉමී....
කුමරෝ...ආදරෙ ගෙන එනු මැනේ....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම... -
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.