Saturday, June 27, 2015

තාත්තා ගල් බිදිනවා

අරඹකන්දට ගල් වළට හිරු වළලු වැටුණාට
සරඹ සන්දර්ශන වගේ තාත්තේ ඈතට
ඉහළ ඉස්සෙන කුළු ගෙඩිය අරන් දෑතට
වැටෙන අතරේ බිමට කියන කවි දැනෙනවා හදවතට

ගල්ලින්න හයියකට පසාරුව කරනවා
පපු කැනතු අස්සටම ගිරි ශිඛරෙ වැදෙනවා
කිරි ගහේ කිරි වරල වසර ගණනක් ගෙ‍ෙ
වැහිලිහිණි පැටික්කිය මාර ගහයට නිදනවා

හාර හාරා බඩ බොකුත්
සොය සොයා ගල් කුලේ ඇතුළටම
දමන වෙර අනන්තෙට පේනවා
සීර සීරා දාඩියෙහි වැහි
මුළු ගත තෙමනෙවා
පාට පිච්චුණු ඔබේ සිරුරෙන්
දේදුන්නෙ වර්ණයන් මැවෙනවා
ඒ දිගේ සිහින අල්ලන්
අහස මුදුනට ඇතැඟිලි යොමනවා

බිදින්නට නම් පර්වතේ
ඇට නහර කැඩී පොඩිවී යන්න
වෙඩි දමා තැළිය යුතුමයි හිසට
පිට දිගේ රිදෙන්නට
සැත්කමක් තනියමම කරන් යනකොට
ලේ නහර නැවතුණොත්
වතුර බිදු ඉස ඉසා බලනවා
යකඩෙකට වුනත් මහන්සිත් දැනෙනවා

අවසානෙ පොල් මුඩු අරන්
පපුවෙ හිල වසනවා
සංසාරෙ අවසානෙට ඇසෙන්නට
"බෝරෙ " යැයි කෑ ගහනවා

කණ් අඩිය පුපුරන්න ගල් කුළත්
නෙතු පියන් මහ පොළව සිඹිනවා
පැන් බිඳක් සොයන්නට බුලත් කහටක
රහට විවේකය ඔබ බලනවා

ගිනියමට දැවි දැවී තුරු පතුත් හැකිළිලා
මැදියමට රිදි රිදී කරගැටක තෙල් හලනවා
හැරවුමක හැඩරුවක් අන් නෙතක සොයනවා
පිළිරුවෙන් පිළිරුවට තාත්තා ගල් බිඳිනවා
_____2015/06/27_____දිනිති දීපිකා_____

2 comments:

  1. සැත්කමක් තනියමම කරන් යනකොට
    ලේ නහර නැවතුණොත්
    වතුර බිදු ඉස ඉසා බලනවා
    යකඩෙකට වුනත් මහන්සිත් දැනෙනවා//

    pastai akke... apooru kaviyak
    jayawewa

    ReplyDelete
  2. දිනිතිගේ තවත් ලස්සන නිර්මාණයක්. දිවුල්ගේන්ගේ අප්පච්චි සින්දුව මතක් වුනා

    ReplyDelete

ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.

ඉතින් සොඳුර

 ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා  දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න  ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...