ඔලිව් ගස දුක්බරව

අතර පතරින් රොස්වෙච්ච බත් හට්ටියක අඩියක් තරම්
හරවගෙන හිස පහළටම අද ඔලිව් ගස අමනාපයෙන්
සතර අත ඇවිදලා නම නොදන්නා කුරුලෙකු ඇවිත්
කොනිත්තා නිය තුඩෙන් ඇන්නා සොඳුරිට හොරෙන්

ඇගේ අත පතන් ඇරයුම දී තවම හරියට සති පහයි දවසයි
හිතේ හැටියට කියන්නට බැරි වෙච්ච ලතැවුම රිදීමයි
කොහේ හෝ ඇවිදලා යන එන විහඟයින් පිරි කාලයයි
අනේ ඈ රැක ගන්න වැළපෙන හදවතේ දුක මහ මෙරයි

අලුයමම ඈ පිපෙන පිනි බිදි විසික් කරමින් මගේ මුහුණට
කිතිකවන එක හරිම සුවයයි වැළඳගන්නේ පුදුම පෙමකින්
දෙළොවකම තිබු හිත එකක් කරමින් ඈ හා වසන්නට
සිහිනයට මගෙ වැට බදින්නට කුරුල්ලෙක් ඇයි තරහකින්

සුදෝ සුදු පොඩි සුවඳ මල් පිරි ඇගේ සියොළඟ බදා ඉන්නට
ඔහුම තරමට වෙන කෙනෙක් මේ තුන් ලොවට නෑ උපන්නට
නියේ පහරක් වැදී සීරුණු ඇගේ බඳ මැද පෙනෙන තරමට
අනේ ඉපදී මියෙන තරමක් දැනේ සෙනෙහස පිච්ච පඳුරට.