Thursday, February 7, 2013

හිතට එනවට ලියන කවි

බයක සෙවනැලි පිටක නැතිමුත් ඇතුළු හදවතෙ ඇවිදිතී
හෙටක අරුණලු දකිනු රිසියෙන් තව තවත් හිත් දොඩවති
එහෙත් සමහර ඵලත් අහිමිව ගසුත් හිටි ගමන් වැටෙති
කාට කිව හැකිද අත්විදි අදුරු මූසල නැවත නොඑතී

බෝගසක කොළ බිමට විතරයි හැරි හැරී රඟ දෙවන්නේ
බෝ සතුන් හට සිල් සුවඳ මතක් වන්නට කලක් යන්නේ
ටයර් දර සෑයවල් ගස් බැදපු හැටි ඇස් අපෙ දුටුවනේ
එහෙත් ඟං දියෙ පාවෙලා යන තවත් ගෙඩි කවුද දන්නේ

ඉරේ තැවරෙන රක්ත වර්ණය පෙනි පෙනිත් ජවයෙන්ම සිටිති
සඳේ සිහිලැල් ගුණය කිසිදින අධිරජුන් ඔබ හටත් නොදෙති
මඩේ සිටවු ලීයකින් කිසි ප්‍රායෝජනයක්ද නැති වෙති
එහෙත් ඇට නැති දිවක් හිමි වුන් රටේ ඉහළම තැනක හිඳිති

උතුරු සුළගින් හමා එන සුව දකුණටත් උරුමයම වන්නේ
පයට පෑගෙන දූවිලුත් පිස දෙන්න සමහරු දිවයි දෙන්නේ
තණ බුදින ගවයන් කොහොම සාලයේ නම් අපි රඳව ගන්නේ
හෙටත් හිරු එන එක එනවමයි වරද කවුරුද අනෙ සොයන්නේ

මගේ උරුමය මටයි උරුමය කිය කියා ගර්ජනා කරතී
රටේ ගහකොළ උඳුර ගන්නට නීතියක් මොකටදැයි සිතතී
ඔබේ හුස්මත් මගේ හුස්මත් එකම තාලෙට උඩ යට යතී
අනේ දෙවියනෙ කියනු බැහැ හෙට කාලයට ලොව නැවතුම් නැතී

3 comments:

  1. ලස්සනයි අක්කේ.. සිංදුවකටත් හොදයි කියලා හිතුනා හැබැයි..

    ReplyDelete
  2. අගෙයි දිනිති..

    ReplyDelete

ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.

ඉතින් සොඳුර

 ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා  දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න  ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...