*** මව්වරු අතර මහමායා කොහෙද පුතේ *** ( සියල්ලන්ටම නොවේ )

මල් වැහි පොදය යන්තම් දෙවටින් රිංගා

සල් මල් සුවඳ වෙහෙරෙන් දැමුවා හංගා
පල් ගඳ ගහන දිය යට සියපත් හංගා
සිල් ගත් සිතුම් මිනිසුන් දැම්මා හංගා....

කිරිකොක් රෑන ගල් අරඹෙට ඉඟිළ ගියා
තිරිසන් ජාත සිතුවිලි හද ගැ‍ඹරෙ තියා
මිනිසත් ලෝකෙ උරුමය ඉපදුමම කියා
ජඩයින් විලස රමණයෙ ඇත මුදල ලියා....

දෙපතුලෙ කුසුම් තියමින් වැඳුමන් ලබනා අම්මා
සුහුඹුල් කලල දියකර සැනසෙති සමහර අම්මා
මල්වර සුවඳ ගැන ලෝකෙට නැහැ උරුමය නම්මා
පව්කළ නොපිපි කුසුමන් මැරුවෙත් එලෙසම අම්මා....

ඉහිරුණු කිරට තව අඬනා මව්වරුද ඇතේ
නැතිවුන කමට කාසිය ළග විකිණෙනව වෙතේ
කරුමය කිය කියා බෝසත් ගති වසනු ඇතේ
මව්වරු අතර මහමායා අද කොහෙද පුතේ.....

______________________________ __________දිනිති _____