*** යශෝවුනි මගෙ ***

මේ මහා සංසාර වන්දනාවේ
ගම් දනව් පසු කරන් ඇවිදන්
අදත් මේ භවයෙ අත්වැල
උරුම හිමිකම ගත් යශෝවුනි...

සා පිපාසා දැනෙන කතරක
මහා සයුරක් වෙලා නවතින
වා සුළං වැහි තියෙන විටකදි
උණුසුමින් රකින පින යශෝවුන්ටයි...

අවේලේ වේලේ නොසිතාම
කිසි ජුගුප්සාවක් නැතිවම
ඡායාව වෙලා මගෙ ළඟම
රැදෙන පින ඇති මගෙ යශෝවුන් හට...

සේද සළුපිළි පලඳනා කිසිවක්
නොඉල්ලා ප්‍රපාතය හිත පුරා
සෝදිසියෙන් අත පත ගගා
සරුම අස්වැන්න දෙන පින යශෝවුන්ටය...

ලේන පැටවුන් අරන් උකුළට
මිහිරි වස්ඳඩු රාව පතුරන
අප්‍රමාණික මහද සිහිනම පාටකරනා
තුටක අයිතිය මගෙ යශෝවුන්ටය...

පෑළදිග කිසි දිනක මුදුන් නොමවන
හදවතේ ප්‍රභාෂ්වර හිරු මඩල
සසර බිත මත නොමැකෙනම ප්‍රේමයේ
අක්ෂර ලිවුව මෙහෙසිය යශෝවුනි මගෙ....

රුවන්මය ඔය හද මැදුරෙ
තිර අදිටනේ බල මහිමෙ
බුදුවෙලා එනතුරා නොසොල්වා
අභිවන්දනයට තියා ගනුමැන යශෝවුනි.....

_________________දිනිති_______2013/05/06_____