ජීවිතය

              

අකුරකට පුළුවන්ය ලෝකයක්	හරවන්න
කවියෙක්ට හැකිවේය මිනිසුන්ව	නලවන්න
මිනිසෙක්ව උපන්නොත් ජීවිතය	ගෙනයන්න
හදවතක් තියෙන බව අමතකම	නොකරන්න
තවලමක නියමුවා වැරදුවොත් මඟ	එහෙම
අවුලක්ය මුළු ගමන වැරදේය	හැම තැනම
රිඳවුමක් ලැබුණාට කඳුළක්ද	එකසේම
ලද ‍දෙයින් සැනසෙන්න හුරුවෙන්න	දිවියේම.
විදුලි ඊතල පහරමයි බො පපු	කැවුතුවල
සුනිල දිය බිඳුත් හිඟ නොමැත සැඩ	පහරවල
ඉරි තැලුණු හදවතක් මසන්නට	පුරුදු කල
ආ මඟත් සැනසුමකි බැලූවිට	ජීවිතවල
කිනිස්සක් ගෙන අනින විට උදුවපේ	සීතල
අගිස්සක් නැති කවියකින් සරසලා	අඟමුල
කැමැත්තක් හෙම නැතිවුනත් කියවන්න	සුලමුල
බිඳක්වත් හිතුවාද බුදුන් නො'පුදයි	පරමල
අහම්බෙන් නැහැ ලැබුවෙ කිසි දිනක මනු	උපත
පින් බලෙන් උරුම වූවක් මෙ'සසර	හිතවත
උපන්නට දිවි සරිය නොම ගෙවාගෙන	දියත
කරන්නක් කරනු යහ ඔබට උරුමයි	සුරත

හිමියනි මං මක් කරන්නද..?

ළයේ ගින්න ඇවිලෙනවා දුව නොදනී
පැලේ පහන නිවුවේ උන් එක වැරෙනී
මලේ සුවඳ ගෙන යාවිද හිත බයෙනී
කැළේ වන සතුන් ඇවිදින් හිමි රජුනී....

බෝසා දුරක් පිය මැන මැන ඔබ උන්නේ
ඒසා සැපක් කිසි දිනයක දිවි නොවුනේ
මේසා රුදුරු ලෝකය ඔබ වෙන් කෙරුණේ
ඉවසා ඉන්න බැහැ හිමි හට වෙඩි වැදුණේ.....

අත්ලට අරන් පොල් කටුවෙන් හිස පෙගුවේ
කරවට අත දමා තන කිරි ටික පෙවුවේ
කොපුලට කොකුම් ගා සුවඳින් සුව සැදුවේ
මලකට බඹරු මෙතරම් ඇයි වට කෙරුවේ.....

කරවට ගිලුණ විට තව කොහි ගිලෙන්නද
ලිඳකට වැටුණ විට වෙනතක පනින්නද
කරුමය ලැබුව විට අතහැර දුවන්නද
උරුමය වෙච්ච දියණිය ගෙන මියෙන්නද....?

මැරෙන්නද මං ඉතින් වසන්තය ආවාට

***වියපත් නොවන සිනහව හදවත් සිම්ඹේ ***

නිල්වන් කඳු යාය වටකර ගී කියන
දිලිසෙන ජල දහර සෙවණැල්ලත් පෙනෙන
හැංගෙන කිරලු එහෙ මෙහෙ සිට එබි බලන
"මා" වී වැවෙන බිම අම්මා පන් නෙලන......

අඩියක් දියේ තියනා විට හෙල්ලෙන සද්දේ
පලුවක් හදේ ගැස්සෙන හැටි සිතුවිලි මැද්දේ
සවියක් නොමැති කැණි මඩලයි ඇගෙ දිවි කන්දේ
අවියක් වගේ පන් දෑතින් ඒකයි ඇද්දේ....

ගල්ලැහැ,තුන්හිරිය,මිතුරන් එකටයි ඉන්නේ
අසලින් ඇළ දිගේ වැටෙකෙයියා හිනැහෙන්නේ
කූඩැලි කැලත් ඇවිදින් මනිමින් දිව යන්නේ
මේවා එකින් එක අම්මා පිළිවෙල දන්නේ.....

මදුවැල් හයිය පොටකින් මිටියම තද කරලා
හිස බැදි චීත්තය උඩ කරඩුව සේ තියලා
දකුණත නැමී දිය හබරල යහමින් කඩලා
මුදුනට සූර්යා එන්නට පෙර වැට පැනලා....

සරසා මිඳුල හැඩ වැඩ කර අතුරන්නේ
කිටියා ගිහින් සෙල්ලම් ටික පෙන්වන්නේ
දඟයා නොවී සිප් කිරි ටික උරපන්නේ
නොකියා මදෙස බලනා වතෙ ලියවෙන්නේ....

කොළ,රතු පාට සායම් අතැඟිලි සිම්ඹේ
හිරු සඳු එක්ක අලුතින් හුස්මක් පිම්බේ
කොඩිපත්,හැඹිලි,මාගල්,පැදුරුත් තිබ්බේ
වියපත් නොවන සිනහව හදවත් සිම්ඹේ....

______________________දිනිති ___