පාර වැරදුන සුළග ඇවිදින්
රන්ඩු කරනවා මාව වටකර
සිතුම් වැල මැද නුඹත් පැටලී
ඔචම් කරනවා මටම රිදවන්
වැරදුනත් මග හැමුව සුළගට
ඇයිද මා හා උරණ වූයේ..
සිතුම් ඇතුළට නුඹම ආවත්
ඇයිද සිතුවිලි මතම පැටළුනේ...
යනෙන මගකම යන්න සුලගේ
නොකර බාධා මෙහෙම මාහට
මගේ සිතුවිලි මටම දීලා
නොකර පොඩිකර මගේ පැතුමන්...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි... -
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.