හැමදාමත් ආදරේ කදුළ විරහව ලියනකොට මට හිතුනා අසාධාරණයක් වෙනවා කියලා ආදරයෙ ආදරණිය පැත්තට...
....ඉතිං සොදුරු ආදරයෙ අපුරුම තැන් මතක් වෙනකොට මගෙ හිත උඩටම එන්නෙ ඔයා.....
....ඇත්තමයි....
ඒ සොදුරු ආදරය දෙන නුඹ ගැන මම අද කියන්නම්....
කලා සොලොසම අරන් එන පුරහඳ වගේ නුඹ අපුරුයි....
....සඳ ඇවිත් මුළු ලෝකෙටම එළිය දෙනවා වගේ නුඹේ එළියත් මම විඳිනවා...මුළු ලෝකෙටම හොරෙන් නුඹ ගාවට වෙලා විඳිනවා...
....දන්නවද....වෙලාවකට ඔයා හරි ආත්මාර්ථකාමි...වෙලාවකට නෙමෙයි...හැමතිස්සෙම වගේ.....හැබැයි ඒ ආත්මාර්ථකාමි කම ගාව කියා අහවර කරන්න බැරි තරම් ආදරයක් තියෙනවා කියලා මම දන්නවා.....
......පුංචි දේටත් තනිවම හිත රිද්ද ගන්න ඔයා හරියට පොඩිම පොඩි ළමයෙක් වගේ.....
.....හැබැයි අහංකාරයි ඔයා....හරියට දවල් 12 ට විතර මුදුන් වෙන දිනිදුන් වගේ ඔයත් අහංකාර කමින් පුච්චනවා මාව...
....අපේ වචනෙන් කියනව නම් ඔයා හරි ගනන්....අමුතු ලොකු කමක් තියෙන්නෙ....
හැබැයි දන්නවද....
.....ඒ ලොකු කමත් වෙලාවකට හරිම සුන්දරයි....
....ඔයා හංගගෙන තෙරපගෙන ආදරේ හිතේ හිරකරගෙන ඉන්න හදනවා.....ඒත් ඔයාවත් නොදන්න වෙලාවල් වලට ඒ ආදරේ එළියට එනවා....
ඉතිං සමහර වෙලාවල් වලට මට හිනාත් යනවා.....හිනාවෙන්න බැහැනෙ ඉතිං....
ඔයාට යන්තම් ඇත්නම් කේන්ති එනවනේ....හිකිස්....
කොච්චර කොහොම වුනත් මට නම් හැමදාම වගේ දැනුන දෙයක් තමා පිටතින් බාහිරින් පෙන්නගෙන ඉන්න ඔයාගෙ චරිතෙට වඩා ලස්සන සොදුරු මිනිසෙක් ඔයාගෙ හිතේ ඉන්නවා...
....මම දැක්ක මට මුණ ගැසුනු අය අතර ඔයා පුදුම කෙනෙක් වෙන්නෙ ඇයි දන්නවද.....
කාටවත්ම කියා ලියා දෙන්න බැරිම තරම් හොදම හොද කෙනෙක් ඔයා...ඔව් ඇත්කමයි.....
ඉතිං ආත්මාරථකාමියෙක් වගේ ලෝභකමට හිතේ ආදරය තියාගෙන මට නපුරුකම් කර කර ඉන්න ඔයා ගැන තව ලියන්න හිතුනත් මම පසුවට තියා ගන්නම්.....
ඇයි දන්නවද....
.....මේ සොදුරු ආදරේ දෙන නුඹ ගැන කියන්නට මට තවම බැරි හින්දා......
අාදරෙත් එක්තරා අාත්මාර්ථයකාමී කමක් තමා!
ReplyDeleteඒකනම් ඇත්ත මල්ලියා....
ReplyDelete