ජීවිතය කවියක් වගේ
නුඹ නොලියු කවියක් වගේ.....
සිහිනය සරදමක් වගේ
නුඹ නොවිදි දඩුවම වගේ....
ඇස කදුළ නලියන පැයේ
හිත ලගට නුඹ දුර වෙතේ....
නෙක රුප ඡායා පසු වෙතේ
නුඹ නොදුටු රූපය මගේ....
හිත දුරක යන වෙලේ
නුඹ නාපු සිතුවිලි වුනා....
මා ලද ජීවිතය පුරා
නුඹ අහිමි සෙනෙහස වුනා....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි... -
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
No comments:
Post a Comment
ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.