Wednesday, June 9, 2010

කලකිනි මිනිසත් බව ලැබ ගන්නේ....

කණ කැස්බෑවා විය සිදුරෙන් අහස බලන්නා සේ ඉතාමත් දුර්ලභව ලබන මිනිසත් කම අමතක කරලා අමනුස්සයින් වගේ ඔබ ජීවත් වෙන්න එපා. කිසියම් කුසලයක් හේතුවෙලා අපි ලබාපු මනුස්ස ආත්මය ඔබට...ගෙදරට...සමාජයට...රටට ප්‍රයෝජනයක් ලැඛෙන විදිහට ගත කලොත් තමයි ඒ ජීවිතයේ නියම වටිනා කම තියෙන්නෙ. එහෙම නැතුව මහපොලවට ඉපදුනාට දෙමාපියන් කන්න බොන්න දීලා ලොකු කලාටම ඉන්නම වාලෙ ඉන්න පුද්ගලයෙක් වෙන්න එපා. ඔබ මෙ ලෝකෙ ජීවත්වෙන එක මොහොත හරි බලන්න ඔඛෙන් යම් අයෙකුට ඉටුවිය යුතු දෙයක් තියෙන වද කියලා. තියෙන වනම් නොපිරිහෙලා ඒ දේ ඉෂ්ඨ කරන්න ඔබ පසු බට වෙන්න එපා.
 ඒ වගේම උසස් මනසකින් යුක්තව අපි ඉපදුන නිසා අපිට මනුස්සයා කියලා කියනව නම් ඒ මනුස්සයට ඔබින උචිත දේ පමණක් ඔබ කරන්න. එහෙම නැතුව තිරිසන් සත්තුනට අයිති දේ ඔබ කරන්න එපා. එහෙම උනොත් අර උසස් මනසක් තියෙන මිනිසා මෙලෝ රහක් නැති කිරිසනෙක් වෙයි. අපේ ජීවිතය හෙට දවසෙ එහෙම නැත්නම් මෙ ගෙවෙන මොහොත හුස්ම ටිත ඉවර වෙයිද කියලා අපි දන්නෙ නෑ.පණ නම් තණ අග පිනිබිදු වැන්නේ...කොයි මොහොතෙද කියන්න අපි කාටවත් බෑ. ඒක නිසා ජීවත්වෙන පුංචි දවස් ටිකේ මනුස්සයෙකුට අයිති දේ විතරක් ඔබ අතින් සිද්ද වුනොත් කලකින් ලබා ගත්ත මනුස්ස ආත්මයෙ වටිනාකමක් ඔබට තියේවි. දැනේවි.

මනස උස යැයි කියන මිනිසුනි
ඇයිද මෙ ලෙස හිදින්නේ
ලැබුව උපතට මනු ලොවෙ
අරුත දී මිය යනු සොදේ....

තමන් ඇස ඇති දේ නොදැනෙනා නුඹ
අනුන් ඇස පිසලන්න වෙහෙසෙති
දුකින් ලද ඒ මිනිස් උපතට ඔබ
නිගරු කරනුයෙ මෙ හැටි...

තම තමා ගැන වග බැලුවොතින්
ඇවැසි නෑ අනෙකට දිගු කරනු ඇගිලි
ඔබ ඔබට හොදම මිනිසා වූවොතින්
මුලු ලොවම හෙට හිනැහෙති..
.

මම මහා ලොකු කෙනෙක් නෙමෙයි...මට හිතෙන දේවල් ටිකක් විතරයි ලිවුවෙ...

No comments:

Post a Comment

ඔබේ පැමිණිම මට සවියක්.

ඉතින් සොඳුර

 ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා  දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න  ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...