මගේ අම්මා බිමින් තියපන්

කරන්ට් වැට ඇවිදලා ගිහින්වද
කළුවරේ සෙවනැල්ල ඇන්දේ
අනේ අම්මේ ඇත් රජුන් නැති
අපිට තනියා පිහිට වේවිද

හූයි හුයි හුයි කියා ගිනිමැල
නටයි වත්තේ හතර කොන
හූ තියාගෙන අලි පෙරළියයි
පලුගහෙත් පිට අතුල්ලාගෙන
අනේ අම්මේ ඇත් රජුන් නැති
අපිට තනියා පිහිට වේවිද

වීර ගහ ඇස් පියාගෙන
වීරෙ අයියත් අහක බැලුවා
බඩ ගගා උඩ පැන්න ඉරිඟුයි
අලියා සින්නක්කරට ගන්නේ
අනේ අම්මේ ඇත් රජුන් නැති
අපිට තනියා ඇයි මේ වගේ වෙන්නේ

හුස්ම හඩටත් සවන් සොලවන
අලියා අණසක තදින් පතුරයි
හුළං විතරක් වැඩිය ලෙංගතු
කුසත් හයියෙන් හූල්ලයි
අනේ අම්මේ ඇත් රජුන් ඇයි
අපිට විතරක් අහක බැලුවේ

රාත්‍රියෙ තරු එළිත් නිහඩයි
ඇහේ කඳුළුයි බිමට පැන්නේ
ලේවායෙ ලුණු වෙලා නිතරම
දුකම විතරයි එතන මිදුණේ
අනේ අම්මේ ඇත් රජුන් ඇයි
අපිට විතරක් අහක බැලුවේ
======================
දන්ත දාතුන් වඩම්මන්නට
බුදුන් දැක මතු නිවන් දකිනට
අලි රජුනි මල් පුදා පින් දෙමි
මගේ අම්මා බිමින් තියපන්.

#දිනිති 2017/08/11

දහදිය උල්පත්

සයුර වටකර ගත්ත කතරක
සුසුම් අහුරත් මුලාවෙනකොට
සියොතුනේ උඹලාට විතරද
සරන්නට හැකි ගගන හැමතැන

වාලුකාවල ඇතිතරම් මල්
පිපෙනවා තනි තනිව ගැහැණු හිත්වල
ඉසින්නට පිනි නැතත් කිසිවිට
කඳුළු දිය පිනිවෙලා වැටෙයි කැකුළු පෙති උඩ

ගිම්හානෙ හැමදාම නැතිබව
සෘතු මාරු කතන්දරවල අසා ඇතිමුත්
වසන්තය වඩාගෙන ආවෙ කවුරුද
සිහින දකිනා රැයකවත් තනියට

සඳුන්හර මිටින් ගෙන
ඉපදෙන්න බැරිවෙච්ච දුකමද
ලඳුන් කර උඩ ටොන් ගණන් බර
කතන්දර ඇත සිනහා හිඟවෙන

තැනින් තැනකට ගාල්වෙන එක
"උන්ගෙ කරුමෙයි" කියා කිවුවට
කතරෙ මැවෙනා දහදියේ උල්පත්
ගලයි මව්රටට හැරි හැරි