උඹත් දන්නැති වෙයි

වැටමාර ඉණි හරහට දාල
සංසාර මඟ පටලවන්න හැදුවට
මැටි කළයක් ඉනේ ගහගෙන
ගල් පර්වතයට බඩ ගෑවෙ
උඹට ඔටුන්න පළදවන්න

දියසෙවල දියපාරෙ අඩි තිබ්බෙ
කටු ඇනිච්ච දෙපාවලට
සීතලක් දැනුන හින්දම නෙමෙයි
දැවෙන ගින්නට නිදහසක් දෙන්න

එහෙන් මෙහෙන් කාරල වීසි කරන
ගමේ ගැහැණුන්ගෙ ඔල්වරසන්
බීරි අලින්ට වීණ ගැහුව වගේ වුනත්
පපුව මැද්දෙ උණු දිය හැළියක් නටන්නෙ

තම්බපු මඤ්ඤොක්කා කෑල්ලක්
බැදපු වඩේ ටිකක් එක්ක
සුදු වීදුරුවකට මිලක් දීල
චීත්තෙ පොටේ ගැට ගහන්නෙ
උඹේ ඔටුන්නට ගල් අල්ලන්න

රබර් කොපුවක් ගැන කියන්න
පෙත්තක් ගැන කොළ බෙදන්න
මීසී ආවට "මට මිනිස්සු ඕනි නෑ" කියන්න
දිව නැමෙන්න නැත්තෙ උඹ හින්ද

"මුලක් නැති ගහ කොයි වෙලේ පෙරලෙයිද ? "
නිකටෙ අත තියාගෙන කවුරු කවුරුත් හීල්ලුවට
ගෙදර ලිපේ ගින්දර පත්තුවෙන්න නම්
පොලීසියෙ රාලහාමිට කළුවරේ කළව අල්ලන්න
නොදුන්නොත් බැහැ කියල උඹ දන්නෙ නෑ

කොයි මිනිහත් ඇවිත් සුද්දවන්තයො වෙලා
හන්දියෙ කරක් ගගහ හිනැහුනාට
"වේස ගෑනි මුලිච්චි වෙන්න හොඳ නෑ" කිවුවට
හැන්දෑවට මං ගාවට ඇවිත්
කෙඳිරි ගාන බලුකුක්කො ගැන හිතන්නෙ
උඹව සැඩ රළ මැදින් පිහිනවන්න

"කසිප්පු ගෑණි" "වේස ගෑණි" මං වුනාට
කොලිජියෙ උඹව නැවැත්තුවෙ
ආදරේ නැතිව නෙමෙයි
තුප්පහි කාලකණ්නි ඇස්වලට උඹව
මුණ නොගස්සන්න කියල උඹටම තේරෙන දවසට
මං කනත්තෙ අරලිය පදුරක් යට
නිදන බව උඹටවත් මතක්වෙන්නැති වෙයි