Wednesday, September 22, 2010
Wednesday, September 15, 2010
ආදරණිය සුදු අයියේ...
රැය පුරා නිදිවරා
නුඹ හටම පෙම් පුරා
දුටු සිහින සිත පුරා
බොදවුනා ඇස පුරා
නෙත පුරා පැටලෙන්න
වෙර දරූ බිදු කදුලූ
ඇස් කන්ඩි පුපුරමින්
ඉරි තලන් බිම වැටුනා...
පොදි ගැසුනු ස්නේහයන්
හද පුරා ගුලි කරන්
වෙන්වෙලා ගියෙ ඉතින්
අපි අපිට නැති ලෙසින්..
නුඹ ඇවිත් යන්නේ නම්..
සොදුරු මල් කම්...
හැඩ දමා ලිය කම්...
අකුරු කවි කම්...
ගොතා යන්නම්...
නුඹ බලනවා නම්....
මානස විල මගෙ නම්
පිරෙන්නේ පෙමින් නම්
උපන්නේ නුඹ නම්
එවිල මැද නෙලූමක්ම නම්...
විල් හිමි කරු මම වෙම්...
නුඹ නෙතක් සේ රකිම්...
අවු වැසිද නොතකම්...
ලගින් හිද නුඹ සුරකිම්...
පෙම්න් නුඹ මගෙ නම්...
පෙම් සිනා සුරකිම්....
තිඛෙන තුරු දිවි නම්...
එකම පාරක් නුඹ ....
ඇවිත් යන්නේ නම්..
සදා නුඹ රැක දෙනු,,,,,
දින හතක් කී සෙත් පිරිත ළග
වරු තුනක් මතුරා පැන් ටිකක්
පුවක් කිනිතින් ඉසින්නම් මම
සදා නුඹ රැක දෙනු කියා....
කිළි කුණෙන් පවා වැලකී
හිරු නගින්නට පෙරත් නැගිටා
සත් වටක් පැදකුණු කරන්නම්
සදා නුඹ රැක දෙනු කියා....
ගිතෙල් පහනුත් එළිය දුන්නා..
කපුටු දානත් ඉතිං ඛෙදුවා..
සෙනසුරා ගොස් දුරක ඉගිලි..
නුඹට හොද දවසක් ලැඛෙන්නට...
Saturday, September 11, 2010
ආසයි මම නුඹ දකින්න...
එකත් කරගෙන ඉන්න සිතුවිලි
හාර හාරා ගොඩට අරගෙන
හූර හූරා කරයි මැසිවිලි
නුඹම ඉල්ලා මා අඩාගෙන....
පසක් කරගෙන ඉන්න සිතුවිලි
පාර පාරා මා දවාගෙන
පාවි පාවී කරයි දැගලිලි
නුඹ දකින්නට පාර අහගෙන....
නිමක් නැති මේ සිහින සිතුවිලි
ගාට ගාටා නුඹ සොයාගෙන
ඇදි ඇදී යයි තෙරක් නොපෙනෙන
අනන්තය ළග නුඹ දකින්නට....
Friday, September 3, 2010
කදුළ ඇවිදින්.....
කදුළ ඇවිදින් මගෙ ළගට
ඇස ඉවුර පුපුරා ගියා...
නාය නොගියත් හිත මගේ
කදුලු වැහි නෑයෙක් වුනා
බොර කරන් නුඹ කලතවා හිත
හැදුවෙ වහිනට බව දනියි
ඇස් කණ්ඩි කොනහන්නෙ නුඹ අද
සිත් මණ්ඩියත් දිය කරනට තමයි...
සුළි සුළං ගං වතුර මැද
තෙමුණ බිත්තිය බිම වැටෙයි.....
ආදරේ පෙම් වැස්ස යටදියි..
මෙහෙම හිත අසරණ වුනේ...
Subscribe to:
Posts (Atom)
ඉතින් සොඳුර
ඉතින් සොඳුර , ජීවිතේ කොයි හැඩේදැයි නොවිමසන්න, ඔබ ගිය තැන සිට මා දරාගත්තේ කෙසේ දැයි නොඅසන්න ආදරයක අකුරු අතරට වැඩි යමක් ඔබේ ඇසුරෙහි මා විඳි...
-
පිටාරය යයි සොරොව්වේ දිය කදුළු කෙණ්ඩි පිපිරිලා තාම ගම නා කාරණේ කිම පැංචියේ නුඹ කියාපන්..... සංදියේ නුඹව එල්ලන් ඇවිද ගිය ගම් මණ්ඩියේ තාම...
-
එකමත් එක රටක අහසෙ ගෑවෙන තරම් උසට මාළිඟයක් තිබුණා. මේ මාලිගයෙ වයසක ආච්චි කෙනෙකුයි සීයා කෙනෙකුයි එක්ක එයාගෙ මිනිපිරිය ජීවත් වුණා. මේ මිනි...