*** ආදරණිය අම්මේ ***

නාදයක් නැතිවම
ගොළුවෙච්ච ලිහිණිය
කට්ට කාන්තාරෙ
පිඩු සිගා යදිනවා
උගසට තියන්
රෝස කුසුම් හිනාව
මුව මඩලෙ
ඔබට කියන්න බැහැ අම්මෙ...............

රලු වෙවී ආව ගිම් තාපය
දරන්නට බැරි කමට
වසන්තය විලාප දෙද්දි
සිනාමල් හොයන්නට
ගිනිගන්න කතරට ඉගිලුනේ
සිහිල් වෙන්න ඉඩක්
දෙන්න ඇස කදුලට
ඔබ දන්නවා නේද අම්මෙ.............

සාර සියක් රජපෙල
මාල මුදු අරන් ආවත්
නිහඩවම සිල් ගත්ත
වස්සානය මිට මොලවන්
ජය මගුල් මල් යහන්
සිහින විමනක හිර කරන්
පරවෙන්න පෙර නුඹ පා කමල
පරසතු පලසක ඇවිද්දන්න
හීන ගොතනවා කියලා
ඔබ දන්නෙ නැහැ නේද අම්මෙ..........

රිදුම් දෙන පියාපත් තුරුල්
කරගෙන ගිම්හානයක තවම
හති දම දමා මහන්සියෙන්
කදුළු ගොතමින් හීන අහුලන සුයාමෙක
බලෙන් පියවන නෙත් සගල අතරින්
සිහිනයක් වෙලා ඇවිදින්
එකම එක පාරකට
මේ හිස අතගාල යන්න බැරිද අම්මෙ.......