කියා යනු මැන

රෝස දම් රතු පැහැ පලස් අතුරා
බිම දිගේ....
නීල නෙත් හොරා ගෙන මල් වියන්
බැදි ගසේ....
හීන නම් තව දුර වුනත් වසත්
කල මගේ.....
ආයෙ ඇවිදින් යන්න එනවද ඔබ
සකුරා මලේ......

දිගටි සිනහව ඇස් පොඩි කරන් සැලුවෙ
පෙර දිනේ....
සිගිති සිහිනෙක සිත තියෙන පොඩි ලමෝ
අපි වුනේ....
හැපෙන සියොළගම වෙලි වෙලී තියෙන
සුවඳක් වුනේ....
මතක මංපෙතෙ එකම පාරක් ඇවිත් යනවද
සකුරා මලේ....

සකේ බොනවා මම පාලු අතරට ඔබ
මතකය පුරා....
මගේ හිත ගත් මල ඔබම මගෙ
පණ සමකරා.....
සිතේ තරහක් නැහැ කිසිම දින සෙනේ
හදවත පුරා.....
එකම පාරක් කියා යනවද මගෙම නුඹ
අනේ සයොනාරා......