ඔබට

 අතහැරී ගිය ක්ෂේම භූමියකි

හිස පහත් කරගත් වලාකුළු රෑනකි

අරියාදුවට හමන සුලං කැරැල්ලකි

ඔබ සොයා ආ දුරක වෙහෙස  අපමණකි.

සිසිර, හේමන්ත, ගිම්හාන කලින් කල

මහලු වූ වසන්තය සිහින්ය. කේඩෑරිය

කණාටු ගසකි. මලක පහසක් අහිමි

ඔබ නැතිව ගෙවූ වසර විසි ගණන එහෙමමය

අලි කොටි වලසුන් පිරි මහ වනයක

තනිව අතරමංවෙන පුරුද්දක

හිතට හිතවත් නැති මූසලම දවසක

ඔබ අහිමිවේදෝයි හිතෙන එක පුදුමය

හෙලූ අපමණ කඳුළු තවමත් ඝනව නැත

සුසුම් තවමත් සුලි සුලං වී වරින් වර හමති

"මැණික" තුටකට ලැබුණ ලස්සනම රෝස මල

හෙටත් හදවත් ද්වාරයෙ පිපෙනු ඇත.

කල්ප ගාණක් තරම් නොහිමිකම් මැද

එකම එක හිමිකම ආදරය බව දැන

තව තවත් අගුලුලා හද බිතට තදබල 

ඔබ ඔහොම හිනාවෙනු මැන පෙරලෙස

මඟහැර ගිය භව ගණන අමතකම කර

මේවරත් තනිවම වෙසෙමි ඔබව සිහිකර

අහසකට බරක් නැත කොයිතරම් පෑයුවත් තරු

"මැණික " මම  ආදරේ කරමි  භව භව පුරා

#දිනිති #ජංගමකවි